Hisar'dan Ahmet

Hisar'dan Ahmet, bir acayip adam. Bir baba
adam, bir çocuk adam... Saflık yastığına yatmış,
hinliği yorgan gibi sarınmış... Aksiliği yalandan,
heyheylenmesi yalandan - ve çok sahici bir adam.
Hisar'dan Ahmet, kelebekten bir hikâye. Eskiyip
cızırdayan bir plak gibi bize Ahmet'i anlatıyor...
Destursuz bağa giren amca, telvesi faldökmeyen
kahve, dervişin yevmiyesi, Ankara fıkrası, “ya
yeter gözünü seveyim” misali dirliği için yavuz
olan gamsızın türküsü, hayal mızrağı, resimsi bir
mahalle, tuvalden evler, yana yatmış binalar, ucuz
şaraplar, yerdeki kel halılar, yıkılmış seneler,
menekşeli saksılar, yenilginin neşesi, esneyen
devlet dairesi, mübalağa ve matrağın düzmece
hıçkırığı...
Hüseyin Kıyar, edebiyat şehrengizine yeni bir ses
katıyor. Mırıl mırıl, dost bir ses...