Potosi

Ağını alabildiğine geniş atıyor Yunus Aksoy. Anlattıkları coğrafi olarak tek bir ülkeye değil, eski yeni ayırmadan bütün dünyaya, gezegenin bütün hallerine dair. Geçmişle gelecek arasında hiç durmadan titreşen, birbirine teyellenen hikâyelerin altını çizmek için bu yöntemi tercih etmiş olmalı. Çünkü bu sayede zaman, mekân hatta bütün özneler kolayca onun anlatısının bulutsu desenlerine dönüşmüş. Bir görünüp, bir kayboluyorlar.
Potosi için ne yerel denebilir ne de küresel. İddiasız bir karıncanın dünya seyahatinde tuttuğu hunharca dürüst bir seyir defteri sanki bu. Kurulmuş bütün düzenlere ince ince sövmeye cesaret eden yalın, bilge bir bakış. Kendi yolunu bilip, o yolda hiçbir şey talep etmeden yürümeye ahdetmiş vakur bir söyleyiş. Övünme payını okura bırakarak.